5 kwietnia 2010

Pozwólcie, że wyjaśnimy skąd tak długa przerwa w “nadawaniu”… Jak to w życiu czasem bywa, nagromadziło nam się kilka spraw w tym samym czasie a ich natłok i intensywność wyssały z nas resztki sił na jakąkolwiek działalność komputerową.

Do tego jeszcze dodajmy nasze „ciche dni” na YouYou (życie…) i to wszystko po prostu nie dawało w żaden sposób właściwego nastawienia do dzielenia się radością z życia z innymi… Rozumiecie co mam na myśli?

Ale na szczęście, jak mówią słowa piosenki „… po nocy przychodzi dzień a po burzy spokój…” przyszedł spokój i do nas. Wreszcie! Właśnie przeprosiłem się z komputerem, na który byłem śmiertelnie obrażony od chyba czterech tygodni, zamierzam więc nadrobić zaległości z mailami i FB, serdecznie za nie przepraszam.

Pati na komputer wcale się nie obraziła, wręcz przeciwnie :)

Poniżej prezentujemy stronę internetową, którą Patrycja zrobiła dla znajomej żeglarki Diany. Strona jest prezentacją jej wspaniałego jachtu na sprzedaż. Zapraszamy do oglądania i życzymy milej lektury. A może wśród Was jest jakiś chętny na to cacko???

Większość czasu poświęcamy ostatnio pomocy naszemu znajomemu w ukończeniu i zwodowaniu jego jachtu, by i on mógł zaznać wreszcie radości żeglowania. Wraz z innymi żeglarzami - Terrym i Olivierem ze Szwajcarii, zmontowaliśmy doborowa brygadę i codziennie „przemy do przodu” z projektem :)

Życie w Spanish Water płynie natomiast dalej. Nowe jachty przypływają i odpływają a stara gwardia dalej zapuszcza korzenie na okolicznych kotwicowiskach ;) Jeszcze dwa miesiące i kolejny sezon na Karaibach skończy się. Wkrótce swoje schronienie na porę huraganów znajdzie na Curacao co najmniej kilkadziesiąt jachtów. Znów zrobi się tłoczno na wodzie a okoliczne knajpki zapełnią się świętującymi codziennie „Happy Hour” przy zachodzie słońca…

Pożegnaliśmy znajomych Hugo i Cecylie, 

którzy na pokładzie s/y Serendipity 

pożeglowali… na wschód. W czasie pobytu na Curacao ich plany diametralnie się zmieniły i zamiast jak planowali poprzednio, przejść na Ocean Spokojny Kanałem Panamskim, oddalonym o zaledwie 600 mil morskich na zachód, zmienili zdanie i pożeglują dookoła wschodniego wybrzeża Ameryki Południowej i przejdą na „drugą stronę” Cieśninami Magellana… To wspaniały dowód wolności i niezależności, jaką daje podróżowanie i życie na jachcie! Oto ich strona: www.sy-serendipity.com

Nasze kotwicowisko opuścił także Dominique na pokładzie s/y Oasis. 

Dominique jest wspaniałym, interesującym człowiekiem, z tysiącami opowieści o wrakach, głębokim nurkowaniu i tzw. freedive czyli nurkowaniu na bezdechu. Dominique jest pasjonatem świata podwodnego i przez lata blisko współpracował z Jacques Cousteau. Zapraszamy na jego stronę poświęconą podwodnym tajemnicom www.dreamwrecks.com.

Cumy rzucił także Janusz, zdążyliśmy go jeszcze wspólnie pożegnać w domu u Ludmiły, 

Dziekujemy za zdjecie Gabrysi Pawlak!

po czym s/y Wereda pożeglowała na północ. Możecie podążać za Januszem śledząc jego stronę www.wereda.com.

Dzień po odpłynięciu Janusza, naszymi sąsiadami na kotwicowisku zostali Gosia i Tomek. 

Photo courtesy of Jolanta Pawlak 

Wspaniali ludzie, pełni radości, optymizmu i dobrych przepisów na życie :) Zatrzymali się na Curacao w drodze na Panamę. Zamierzają opłynąć świat na pokładzie stalowego jachtu s/y Sanny. Zanim nasi sąsiedzi pożeglowali ku Panamie, 

spędziliśmy miły wieczór w salonach Sanny, w towarzystwie Jolanty i jej rodziców.

Losy Gosi i Tomka możecie sprawdzać na www.rejsyjachem.pl

Dowiedzieliśmy się od nich, że nieopodal zakotwiczył Wiktor, samotny żeglarz z Czech. Oczywiście postanowiliśmy z Wiktorem poznać się bliżej i odwiedziliśmy go na pokładzie stalowego jachtu s/y Slava. 

Niesłychanie interesująca postać, nie zamierza jednak spisywać swoich przygód by dzielić się z innymi, a szkoda, nasłuchaliśmy się ich wielu a niektóre mrożące krew w żyłach, stanowiły dla nas lekcję żeglarstwa – nauka na przypadkach innych.

U nas, jak wspomniałem nawał pracy. Przez pewien czas udawało nam się organizować wraz ze znajomymi z innego jachtu wspólne seanse Yogi – i znów, tak jak przed wyjazdem z Polski, nasze ciała dostały świetny trening. Zamierzamy teraz zaopatrzyć się w materiały szkoleniowe i praktykować więcej i więcej, o ile pozwoli czas… A ten leci nieubłaganie…

…i znów przyszła Wielkanoc. 

Tym razem Patrycja przeszła samą siebie i tradycyjna metodą „garnek w garnek”, 

upiekła Baby Drożdżowe w odmianach tradycyjnych i karaibskich czyli z kokosem…. 

Wypieki chleba mogę śmiało powiedzieć zostały doprowadzone do perfekcji, no chyba, że ktoś lubi grubą, zwęgloną skórkę ;) teraz wygląda to tak :) 

Była też królowa zup ;) i jajajajajajajajajjaa!!! W wielu postaciach. Uwielbiam Wielkanoc :)) I znów zatęskniliśmy do naszych rodzimych pięknych tradycji świątecznych, tutaj zupełnie abstrakcyjnych…

Wiktor powiedział nam, że w Świąteczny Poniedziałek, zamiast dyngusa i polewania, w Czechach chłoszcze się rózgami! Znając nadgorliwość naszej polskiej młodzieży…  chyba nie mamy najgorzej u nas z tą wodą ;)